Türkolog, şair ve yazar Nihal Atsız, fakültede öğrenci iken arkadaşı Nâci ile birlikte hazırladığı “Anadolu’da Türklere Ait Yer İsimleri” adlı ilk bilimsel araştırması Türkiyat dergisinde (1928) yayımlandı. 1931’de Atsız Mecmua’yı yayınlamaya başladı. Milliyetçi mücadele yazıları ile kısa zamanda tanındı. Atsız Mecmua, Atsız’ın “Yolların Sonu” adlı veda şiiriyle bir daha çıkmamak üzere kapandı. Onun yerini tutmak üzere 5 Kasım 1933’te Orhun dergisini çıkarmaya başladı, aynı yıl derginin yayımı Bakanlar Kurulu kararı ile durduruldu. 1 Ekim 1943’ten sonra Orhun dergisi eleştirel yönü daha da artmış olan yazılarla yeniden çıkmaya başladı. Nihal Atsız, Türkçülük ve Turancılık fikirlerinin Cumhuriyet dönemindeki en aktif ve kavgacı savunucularından biri oldu. Bu doğrultudaki yazılarını, Atsız Mecmua (15 Mayıs 1931-25 Eylül 1932), Orhun (5 Kasım 1933-16 Temmuz 1934; 1 Ekim 1943-1945), Orkun (1952-57), Ötüken (1 Ocak 1964-73) dergilerinde yayımladı. Tarih ve edebiyat tarihi alanındaki çalışmalarıyla da tanınan Atsız’ın bu konu ile ilgili çok sayıda incelemesi yayımlandı.
Atsız’da, Türkiye sınırları dışında Çin’e kadar yabancı devletlerin boyunduruğunda yaşayan Türklerin kaderi ve Türk dünyasının birliği en önemli sorundur. Milliyetçiliğinde yüksek ahlâk en başta gelen prensiplerden biridir. Ahlâk bozukluğunu ve bunu artıran kozmopolit etkileri Türklüğün en büyük düşmanı olarak ilân etti. İslâmın Türk tarih ve medeniyetindeki yüceltici rolünü benimsemedi. Mevlâna Celaleddin, Yunus Emre gibi büyük mutasavvıf şairler hakkında dahi aşağılayıcı ifadeler kullandığı görüldü. İslâmî kanaat ve saygıya ters düşen düşüncelerinde, her şeyi mutlaka Türk asıllı olmak, dışarıdan gelmeyip doğrudan doğruya Türklüğün kendi bünyesi ve geçmişi içinden çıkmak ölçüsü ile değerlendirmek gibi bir zihniyetin rolü oldu. Buna karşın milleti oluşturan unsurlardan birinin din olduğunu söylemekten geri kalmadı. Allah inancının Türk cemiyetinin temel direklerinden birini oluşturduğunu belirtti.
Yayımlanan ilk iki romanında millî heyecanlar yaşatmak, tarih sevgisi aşılamak amacıyla Türklüğün en saf, fakat ibretlerle dolu dinamik çağı olarak gördüğü Göktürk tarihini konu olarak seçti. Bozkurtların Ölümü’nde Doğu Göktürklerin iç isyanları, ihanetler, kıtlık ve doğal afetler sonunda düştükleri Çin boyunduruğuna karşı, hayranı olduğu Kür Şad’ın kırk yiğidi ile birlikte ayaklanışını ve bağımsızlık uğrunda hayatlarını feda edişlerini anlattı. Deli Kurt’ta, Ankara bozgunundan sonraki şehzadeler mücadelesi devrinin buhranlarla sarsılan zemininde, Yıldırım Bayezit’in şehzadesi İsâ Çelebi’nin meçhul oğlu Murat Deli Kurt’un yaşam serüvenini anlattı.