İstanbul ve çevresi için bir gezi rehberi niteliğinde olan kitap, kuruluşundan fethine kadar başkentin tarihini, en dikkate değer yerlerinin tasvirini, başlıca anıtlar üzerine tarihsel araştırmaları ve genel olarak seyyahlar için yararlı olabilecek “her şeyi” içermektedir. Yazar bu eserde, özellikle vurgulanan Pera ve Tarihi Yarımada’nın yanı sıra, tüm Boğaz köyleri ile Üsküdar, Eyüp ve Prens Adaları’nı da edebi bir dille anlatmıştır. Lacroix’nın objektif ve tarafsız yaklaşımı kitabın belirgin özelliklerinden biridir. Örneğin, kimi yazarların kötü niyetle, İstanbul’un içinin, yabancıların nereye basacaklarını bilemedikleri “iğrenç bir çirkef kuyusu” olduğunu söylemelerini eleştirerek gezilip görülen pek çok yerdeki sokak, meydan ve kavşakların en güzel Avrupa kentlerine yaraşan bir büyüklük ve temizliği yansıttığını belirtmesi bu tutumu ortaya koymaktadır. İstanbul’da geceleri yaşanan kapkaç olaylarını anlatıp okurlarını uyarırken de Lacroix, bunun Avrupa başkentlerinde de rastlanan bir durum olduğunu, Paris’in en işlek mahallelerinde bile insanların geceleyin soyulduğunu hatta öldürüldüğünü eklemektedir. Lacroix kitabında, görülmesi gereken yerler hakkında bilgi vermenin yanında, İstanbul’a gelen yabancıları belli konularda uyarma görevini de yerine getirmektedir. Örneğin, kayıkla Dolmabahçe açıklarından geçilirken, saray görülür görülmez derhal tenteyi indirmek ve alçak sesle konuşmak gerekmektedir. Gülmek, bağırmak, herhangi bir müzik aleti çalmak, elinde ateşli bir silah tutmak, sarayın bulunduğu yöne doğru denize tükürmek, hele hele parmağıyla sarayı göstermek, kesinlikle yapılmaması gereken şeylerdir. Bu kurallara uymamanın bedeli yirmi sopa yemek ya da para cezası ödemektir. Kuralı çiğneyen bir Frenk olduğunda cezayı çekmek kayıkçıya düştüğünden, Lacroix bu konuda çok hassas davranmak gerektiğini hatırlatmaktadır. Blackmer ve Atabey koleksiyonlarında kaydı olmayan bu son derece nadir bir kitapta, 62x73 cm ölçülerinde bir adet renkli katlanır İstanbul haritası vardır.