"Çok teşekkür ederim Suzan." Neye teşekkür ediyorsun? Neye? Ben, başımı gövdemden ayırıp, sana gönderiyorum. Sen halâ tepsinin teferruatile meşgulsün... Kanımı, tek yabancı renk katmadan yolluyorum... Seni eğlendirmek için yazmıyorum ben! Boğulmamak için kanımı döküyorum... Seni artık ağlamaklı yazılarımla üzmemeğe karar verdim. Hislerimi gönderirken pembe ipeklere bürüyeceğim. Sen, oyalanmak için, beni seçtin. Bende aradığın sevgi ummanı değil... Bir saat sonra İzmire gidiyorsun. Seni götüren tayyare olmak isterdim... Sana artık hiç konyak içirtmeyeceğim. Rifatin fikri. Ekrem Şeriften öğrenmiş. İçilecek tek içki ya rakı ya da whisky imiş... Hafiften sarhoş olmak içinse, ben seni gördüğüm an, değil hafif, cennetin bütün şarabını içmiş kadar sarhoşum... Karşı damda iki güvercin sevişmeğe başladı. Fakat sadakat yok aralarında. Hep bir çeşit oldukları için birbirlerini karıştırıyorlar. Sen ne kadar başkasın! Milyonlarca insan arasında, gözüm kapalı, seni bulurum. Şeklin parmaklarımın ucunda..."