"Galip gelenler kesinlikle bizim ordumuz olacak." manasındaki Saffat Suresi 173. ayet yazılıdır. (Ve inne cündena lehümü´l galibûn)

Yazının aslı bozulmamakla beraber, bazı yerlerinde kısmî bir restorasyon yapıldığı görülmektedir.

Aziz er-Rıfâî

H. 1288/M. 1871’de Trabzon Maçka’da doğmuştur. Karinâbâdî Hasan Hüsnî Efendi’den ta’lik ve Bakkal Ârif Efendi’den de sülüs ve nesih meşk etti ve icazet aldı. Ayrıca aynı sene içinde Reisü’l-hattâtîn Muhsinzâde Abdullah Bey’den de celi sülüsten icâzet aldığı bilinmektedir. Bu arada Şehrî Ahmed Efendi’den icâzet-i ilmiye aldığı gibi, Rıfâ’î şeyhlerinden Ken‘an Bey’den de H. 1326/M. 1908’da hilâfet aldı. Mısır Nakîbü’l-eşrâfı Muhammed Alî Biblâvî’nin tavsiyesi üzerine, Kral Fu’ad’a bir Kur’an-ı Kerîm yazmak üzere H. 1341/M. 1922’de Kahire’ye gitti. Bu işle meşgûl olduğu esnâda Mısır Hükûmeti’nin talebi üzerine Halîl Ağa Medresesi bünyesinde “Medresetü Tahsîni’l-hutûti’l-melîkiyye” namıyla bir meşkhâne açtı. Kahire’de onbir sene boyunca hat ve tezhip dersleri verdi. Ancak sıcak hava sıhhatini olumsuz etkilediğinden, tekaüdünü isteyerek 1933’te İstanbul’a döndü. Son günlerini Fâtih, Çarşamba’da satın aldığı evde geçirdikten sonra H. 5 Cumâde’l-ûlâ 1353/M. 16 Ağustos 1934 tarihinde vefât etti. Edirnekapısı Kabristânı’nda medfûndur.