Yazarını üne kavuşturan Mehcure (1895), evliliklerdeki sadakatsizliği konu alan bir romandır ve "alma mazlumun ahını çıkara aheste aheste" atalarsözü üzerine kurulmuştur. Kocasını çok seven ve ona tam anlamıyla sadık bir kadın olan "Mehcure", kadınları pençesine düşürene kadar son derece kibar olup sonra gözünü başka bir kadına diken çapkın "Mükerrem" ve evli olduğu hâlde erkekleri baştan çıkarmak amacıyla mesire yerlerine giden "Rana" romanın en önemli kişileridir. Mehcure, 19. yüzyıl sonlarındaki İstanbul ve Osmanlı hayatının izlerinin sürülebileceği bir eser olarak dikkat çeker. Yazar, yazıldığı dönemde Mehcure´nin gördüğü ilgi üzerine bu romanın devamı mahiyetinde Hikmet (1898) adlı romanını kaleme almıştır.