Bedri Rahmi’nin ressam olarak en önemli hedefi tüm evlere kendi motiflerinin girmesiydi ve “Yazmacılık” bu amaca hizmet edecek tek çözümdü. Resim sanatına yakınlık gösteren bu el sanatı, bez üzerine dayanıklı boyalar ile motiflerin basılması ve boyanması ile gerçekleştirilir. Bedri Rahmi, Türkiye’ye döner dönmez kendi motiflerinden 20 kadar örnek seçti ve ustalardan onları kalıp haline getirmelerini istedi. Zaman kaybetmeden bir baskı atölyesi hazırladı ve kendi motiflerini basarak yazmacılıkta hem büyük bir yeniliğe adım atmış hem de köklü değişiklikler yapmış oldu. 1951’de tüneldeki Maya galerisinde bu yazmalar sergilendi. Sergi, o dönemde çok büyük ses getirdi. Bu sergiyle birlikte yazmacılık zanaattan sanat seviyesine yükseldi.