Eserin üst kısmındaki "Allah c.c." ve "Muhammed s.a.v." yazıları ile dört köşesindeki esmâ-i çâr yâr-ı güzîn, Turan Sevgili tarafından yazılmıştır. Eserde, elyazma delâil kitaplarındaki tasvirler tarzında Kabe minyatürü bulunmaktadır. 

Eserde, her sayfada farklı bir mahya modelinin nasıl hazırlanacağı tarif edilmiştir. Her bir mahyada ne kadar yeşil, kırmızı ya da beyaz kandil kullanılacağı tarif edilmiştir. Mahyaların adlarıyla birlikte bazı örneklerin ne zaman kullanılacağı da not düşülmüştür. Özellikle süslü ve esmaü'l-hüsnâ içeren kandil tasarımları, “Cuma kandili” olarak adlandırılmıştır.

Kitapta çizilmiş olan 16 adet mahya modelinden bazıları şunlardır: Şimşir bahçesi, tuğşahi, gül, nergis, yâ Hû, merhabâ, kartopu, avize formunda mahya, yâ Hannân, mâşâallah, yâ Bâkî, lâ ilâhe illallah, kemerli köprü...

Eserin son sayfasındaki tarih ve imza satırı şu şekildedir: "Tarih bin iki yüz yirmi senesi bu mecmua bed' olundu. Resemehû (bunu resimledi) el-fakîr es-seyyid Mustafa Nakşî sene 1220"

Osmanlı’da mahyalar yağ kandilleriyle hazırlanır, yalnızca çok minareli camilerde kurulabilirdi. Bu yüzden halk gözünde çok özel bir yere sahipti. Mahyaların tasarımı, kurulumu ve bakımı mahyacılar tarafından büyük bir ustalıkla yapılırdı. Ramazan akşamlarında ezanla birlikte yakılan bu kandiller, İstanbul’u allı yeşilli bir ışıltıyla adeta masal şehrine çevirirdi.

Omzunda tüfek taşıyan ihramlı hacı grupları, sular altında kalmış şehirler, güzergâh üzerindeki yerleşimlerin kendine has giysileri, gemiyle yapılan yolculuklar ve daha pek çok dikkat çekici manzara... Osmanlı döneminde hac yolculuğunun her anını gözler önüne seren tam 110 adet görsel...

Fotoğraflar, surre alayı ile birlikte gerçekleşen bir hac seferine aittir. Güzergâh boyunca geçilen şehirlerden manzaralar ve hac yolculuğuna dair canlı sahneler, stereoview tekniğiyle fotoğraflanmıştır. Bu cam fotoğraflarla beraber, onları izlemek üzere tasarlanmış orijinal Taxiphote cihazı da lota dahildir.

Taxiphote, Fransız fotoğrafçı Jules Richard tarafından 1899’da geliştirilmiş bir stereoskop türüdür. 20. yüzyıl başlarında yaygınlaşan bu zarif alet, fotoğraf koleksiyoncuları tarafından stereoskopik görüntüleri izlemek için tercih edilmiştir.

Örtünün içeriğinden ve formundan hareketle Osmanlı döneminde Ravza-i Mutahhara'da (Hz. Muhammed’in kabri) kullanılan örtülerden olduğu tahmin edilmektedir. Yeşil zemin üzerinde yatay zikzaklarla bölünmüş kısımlarda Arapça olarak şu ibareler yazmaktadır: 

"Salât ve selam senin üzerine olsun Ya Resulallah"

"Rabbim Allah’tır ondan başkası değil, Muhammed aleyhisselam O’nun habibidir."

"Yüce Allah; Ebubekir, Ömer, Osman, Ali ve onların dışında kalan tüm sahabîlerden razı olsun."

Rubu tahtası, yön ve zaman tayininde kullanılan bir gözlem ve hesap aletidir. Müslüman astronomlar, Batlamyus’un büyük duvar kadranlarından ilhamla geliştirmiştir. Güneşin doğuşu ve batışı, kıble yönü, namaz ve oruç vakitleri bu aletle hesaplanır. Yükseklik ölçümlerinde ve bazı aritmetik işlemlerde de kullanılır. Arka yüzündeki 'rubu’l-müceyyeb' adlı ızgara, trigonometrik hesaplara imkân tanır. Usturlabın çeyreğinden oluştuğu için 'rubu' yani dörtte bir adı verilmiştir. 13. ve 14. yüzyıllarda pratik yapısıyla yaygınlık kazanmıştır.

Kapağında lafza-i celal (Allah c.c.) ve ism-i nebî (Muhammed s.a.v.) yazılı, kenarlarında Harameyn tasviri oymaları ve kapak içinde Kabe-i Muazzama ile Mescid-i Haram tasviri bulunmaktadır. 

Kıblenüma, İslam dünyasında namaz kılacak kişinin Kâbe yönünü doğru şekilde tayin edebilmesi için kullanılan bir yön bulma aracıdır. Genellikle pusula sistemiyle entegre edilen bu aletin, Osmanlı döneminde hem pratik hem de estetik açıdan dikkat çekici örnekleri üretilmiştir.

Yemliklerden bir tanesi "Meşrutiyet" bayraklarıyla süslenmiştir. Diğerinde ise Rumca yazılar yer almaktadır.