"Azizim Bay Venizelos 17 tarihli mektubunuz dün akşam elime geçti ve çok sevindim. Uzun zamandır kesilmiş olan irtibatımızı yeniden mümkün kılan talihe minnettarım [...] Ben fikirlerine bağlı, prensip sahibi bir kişiyim. Daima ülkelerimiz arasında barışı öngördüm ve her ortamda bunu savundum. Kariyerimin en güzel yıllarını bu çabaya hasrettim. Lozan´dan sonra beni bu politikayı devam ettirmekten alıkoyan talihsizliği hiçbir zaman affetmem. Neyse ki 20 yıl aradan sonra bu politikanın da sona geldiğini görmekle iftihar ediyorum. Geç olsun, güç olmasın. Ah, keşke insanlar şu bencillikten biraz vazgecseler ve koşullara uymayı bilseler! İşte, sizin en büyük gücünüzün ve başarı sırrınızın burada olduğuna inanıyorum. Bir kez insan yanılabilir; fakat fırsat yakalanınca da yanlışı düzeltmek, örnek alınacak bir erdemdir. En samimi duygularla selam ederim Not: Halen anılarımı yazıyorum (902-922); en ilginç kısım Yunanistan´daki görevlerimle ilgili olacak; ülkelerimiz arasındaki dostluk hakkındaki inancınızı belirten ve aramızdaki kişisel dostluğu vurgulayan bazı mektuplarınızı kullanmama izin verir miydiniz? G. K."