Modern Türk romanının kurucusu Halit Ziya Uşaklıgil (1866 - 1945), son ve bir ithafında belirttiği üzere "en ziyade sevdiği" romanı olan Kırık Hayatlar'ı 1901 yılında Servet-i Fünûn'da tefrika etmeye başlamış ancak sansürün baskıları nedeniyle yarıda bırakmak durumunda kalmıştı. Müzayedeye sunulan mektup, 1922 yılında, bu kez Vakit gazetesinde tefrika edilecek olan romanın telifi konusunda, yazarın Hakkı Tarık Us'a gönderdiği mektuptur. Ağdalı bir dille yazılmış olan mektupta Halit Ziya, romanın yayımlanmasının, maddi karşılığından ziyade, şeref ve haysiyet meselesi olduğunu, bununla birlikte toplu bir ücretlendirme yerine tefrika başına ücretlendirmeyi tercih ettiğini belirtiyor. "... Herhalde hangi zemin üzerinde olursa olsun, Vakit heyet-i tahririyesiyle Kırık Hayatlar müellifinin uzlaşıp anlaşamayacağı bir mesele tahaddüs edemez itikadındayım..."