Sultan İkinci Abdülhamid'in kızı Şadiye Sultan'ın "Hayatımın Acı ve Tatlı Günleri" ve "Babam Abdülhamid Saray ve Sürgün" başlığıyla neşredilen hatıratının kendi el yazısıyla müsveddesidir. Şadiye Sultan, babası Sultan Abdülhamid Han'ın tahttan indirilip Selanik'e sürgüne gönderilmesini, aralarındaki ilişkiyi, yaptığı evlilikleri, kızıyla yaşadıklarını ve Türkiye'ye dönüşünü anlatmaktadır.  "Ben, babamı hiçbir zaman padişah olduğu için sevmedim. Hayatımın baharında kalbimin bütün mevcudiyetiyle ve derin bir aşkla babamı sevdim. O sevgidir ki, işte bana bunları yazmak hissini veriyor.", "Ey benim bütün mevcudiyetimle perestiş ettiğim babacığım! Sen benim hayatımın ruhu gönlümün kalbimin hüsn-i saadeti her şeyim sen değil miydin? Sana derin aşkla bağladığım kalbimi senin hayatında kimse yıkamadığı gibi madame'l-hayat [hayat devam ettiği sürece] sesin kulağımda hayâlini her dakika gözümün önünde en son dakikama kadar hıfz edeceğim.  [Şâdiye Sultan'ın hatıratından]"