Fusûsu´l Hikem, Muhyiddin İbnü’l-Arabî’nin (ö. 638/1240) bütün fikirlerinin özeti sayılan temel eseridir. Dâvûd-i Kayserî’nin şerhi, İslâm dünyasında medreselerde umumiyetle en yüksek irfan dersleri için tercih edilen ve bugüne kadar da okunmaya devam eden bir metin olmuştur. Etrafında en çok fikrî tartışmanın yapıldığı bir eser olması dolayısıyla Fuṣûṣü’l-ḥikem’de bütün İslâm entelektüel tarihinin genel görüntüsünü müşahede etmek mümkündür.