Dağıstan doğumlu bir şair olan Resul Hamzatov (1923 - 2003), şiirlerini Avar diliyle yazan büyük bir şairdir. Hem kendi anavatanında hem de Rusçaya çevrilen şiirleriyle çok sayıda ödül almıştır. Şiirleri Türkçeye de çevrilen şair, 1980'li yıllarda TÜYAP davetlisi olarak İstanbula da gelmiştir.

John W. Draper'in, dinin bilimin gelişmesine engel olduğu iddiası ile din-bilim çatışması ekseninde kaleme aldığı eserine, Ahmet Mithat Efendi'nin tenkitli ve ilaveli tercümesidir. 

1877 yılında bir Osmanlı Rum’u olarak İstanbul’da dünyaya gelen Demetra Vaka daha sonra Amerika’ya taşınmış orada hem gazetecilik yapmış hem de romancı kimliğini kazanmıştır. İlk kitabı olan Haremlik’te Osmanlı üst tabakasının ve Osmanlı kadınlarının ev içi yaşamını, haremde yaşananları kaleme almıştır:

İki kuma oldukları hâlde bu durumdan oldukça memnun olup birbirlerini çok seven Nassarah ve Tsakran, kocasına karşı delice bir sevda duyan ama karşılık bulamadığı için deliren, kocasını terk eden ve hatta bu uğurda çocuklarını bile zaman zaman öldürmeyi düşünen Mihrimah, Selim Paşa’nın 4. hanımı olduğu hâlde en ufak bir mutsuzluğu olmayan Djimlah, yine Selim Paşa’nın ilk hanımı olup ikinci evliliğini kaldıramayıp kendisi olmaktan vazgeçen ama kocasının mutlu olması için çabalayan Valide Hanım, nişanlısını çok sevdiği hâlde ancak onun kendisini sevdiğinden emin olduğu zaman evlenmeyi düşünen, aksi takdirde canına kıymayı planlayan Houlme, eşi Cemal Paşa başkasıyla bir gönül ilişkisi yaşadığı için onu zehirleyerek öldüren, ardından kendini zehirleyen Chakende Hanım, Ahmet Ali Paşa ile evli olduğu hâlde İngiliz Edgar’la kaçan, ardından aslında Ahmet Paşa’yı sevdiğini anlayıp tekrar ona dönen Rosetta…

Pek çok paşanın ve Osmanlı üst tabakasından ailelerin evlerinde konuk olarak yaşayan ve onların hayatlarını gözlemleme fırsatı yakalayan Demetra Vaka, ne tam bir oryantalist ne de tam bir Osmanlı bakış açısına sahiptir. Bir yandan haremi labirente benzeterek ne kadar derine inerse o kadar kaybolduğunu söylerken bir yandan da ezilmiş, kapatılmış, bezdirilmiş “Doğulu” kadın imajı yerine; eğitimli, yabancı dil bilen, ayakları üzerinde duran bir “Doğulu” kadın profilini “dışarıdan” bir gözle ama “içeriden” hikâyeler anlatarak sunuyor.