Emin Barın [ö. 1987], son devir hattat ve mücellitlerindendir. 1913'te Bolu'da doğan Emin Barın, hattat müzehhip ve mücellit Hafız Tevfik Efendi'nin oğludur. Güzel Sanatlar Akademisi'nde Türk Süsleme Sanatları Bölümü'nde Reisü'l Hattatin Kamil Akdik'den hat, Necmettin Okyay'dan klasik Türk ciltçiliği dersleri almıştır.

Hattat Kemal Batanay'ın tarih düştüğü bir satır olduğu düşünülmektedir.

Abdülgani Efendi, İstanbulludur. Babası Vardarlı Şeyhzade ismiyle meşhurdu. Kendisi birçok hocadan fakat yazı kaidelerini bilhassa Yekçeşm Süleyman Efendi'den icazet etmiştir. Aynı zaman da şair de olan Anadolu Kazaskeri olmuştur. Seksen yaşında iken 1696'da vefat etmiştir. 

Mehmed Şefik Bey, Kazasker Mustafa İzzet Efendi’nin yetiştirdiği birçok seçkin talebenin en önde gelenidir. Bilhassa celî sülüs hattını Kazasker mektebine bağlı olanlar içinde en üst mertebeye eriştirmiştir. Mustafa Râkım’dan sonra hâkim olan celî anlayışına tâbi hattatlar arasında bu yazıyı âdeta mektup yazar gibi süratle ve ekseriya tashihe bile gerek duymadan kalemden çıkarmakta da Şefik Bey devrinin yegânesi sayılır.

Mehmed Şefik Bey, tahsîline devam ederken hüsn-i hatta merak duyarak evvelâ Kebecizâde Ömer Vasfî Efendi’nin şâkirdanından Alî Vasfî Efendi’ye, onun vefâtı üzerine de teyzesinin eşi olan Kazasker Mustafa İzzet Efendi’ye devam etti. H. 1251/M. 1835-1836 yılında, henüz onaltı yaşında iken icâzet aldı. Uzun yıllar muhtelif mevkilerde hat hocalığı, Bursa Ulu Cami’nin duvarlarını süsleyen yazıların tamiri, hademe-i hümâyûn hutût muallimliği gibi memuriyetlerde bulundu.

İbnü’l-Emin Mahmud Kemal İnal'ın kendisi hakkında şu ifadeleri dikkate değerdir: "Şefîk Bey sülüs, celî, nesih, dîvânî ve siyâkatde mertebe-i kemale yükselen en büyük hattatlardandır. Bu hakîkati hiçbir hattat inkâr edemez. Esrâr-ı hutûtun en dakik noktalarına vâkıfdır ki, âsar-ı bedi’âsı hoş-nüvisânın makbûl ve mağbûtudur."

Hakan Arslan, 2009 yılında Süleymaniye Kütüphanesi’nde ders veren Hattat Davud Bektaş ile tanıştı ve kendisinden ders talebinde bulundu. Hocasının derse kabulü üzerine ilk 3 yıl K.Maraş’tan e-posta aracılığı ile, 2012’den itibaren bizzat derslerine katılarak Sülüs-Nesih ve kısa bir süre Rika meşk etmiştir. IRCICA, Albaraka Türk ve Geleceğin Ustaları gibi birçok uluslararası hat yarışmasında sülüs ve nesih yazıda birincilik ve diğer dereceleri mevcuttur.

"Hak kapusunda biter cümle murad / Akil isen eyle muhkem itikad" Anlamı: Her türlü istek Allah´ın kapısında biter, akıllı isen buna sağlam bir inanç ile inan.

Mehmed Şefik Bey, Kazasker Mustafa İzzet Efendi’nin yetiştirdiği birçok seçkin talebenin en önde gelenidir. Bilhassa celî sülüs hattını Kazasker mektebine bağlı olanlar içinde en üst mertebeye eriştirmiştir. Mustafa Râkım’dan sonra hâkim olan celî anlayışına tâbi hattatlar arasında bu yazıyı âdeta mektup yazar gibi süratle ve ekseriya tashihe bile gerek duymadan kalemden çıkarmakta da Şefik Bey devrinin yegânesi sayılır.

Mehmed Şefik Bey, tahsîline devam ederken hüsn-i hatta merak duyarak evvelâ Kebecizâde Ömer Vasfî Efendi’nin şâkirdanından Alî Vasfî Efendi’ye, onun vefâtı üzerine de teyzesinin eşi olan Kazasker Mustafa İzzet Efendi’ye devam etti. H. 1251/M. 1835-1836 yılında, henüz onaltı yaşında iken icâzet aldı. Uzun yıllar muhtelif mevkilerde hat hocalığı, Bursa Ulu Cami’nin duvarlarını süsleyen yazıların tamiri, hademe-i hümâyûn hutût muallimliği gibi memuriyetlerde bulundu.

İbnü’l-Emin Mahmud Kemal İnal'ın kendisi hakkında şu ifadeleri dikkate değerdir: "Şefîk Bey sülüs, celî, nesih, dîvânî ve siyâkatde mertebe-i kemale yükselen en büyük hattatlardandır. Bu hakîkati hiçbir hattat inkâr edemez. Esrâr-ı hutûtun en dakik noktalarına vâkıfdır ki, âsar-ı bedi’âsı hoş-nüvisânın makbûl ve mağbûtudur."

Nevşehirli Damad İbrahim Paşa’nın torunlarından Ahmed Tevfîk Efendi’nin oğlu olup Kayseri'ye bağlı Tavlasun'da doğmuştur. İlk tahsilini memleketinde tamamladıktan sonra 1898’de İstanbul’a giderek Arnavud Hoca Hasan Necmeddin Efendi’nin Fatih Cami’nde dersine devam etti. İcazetname aldıktan sonra başladığı Darü’l-fünun İlahiyat Şubesi’nden de 1912’de şahâdetname aldı. 1903’de Meşihat Dairesi Mektubi Kalemi’nde başladığı memuriyete, hilafetin kaldırılmasına kadar devam etti. Bu tarihte İstanbul Müftülüğü'ne dönüştürülen dairenin evrâk kaleminde, yaş haddini dolduruncaya kadar çalışmaya devam etti. Bundan sonra Dâmad İbrahim Paşa'nın Şehzadebaşı'ndaki caminde, vakfiye mucibince vaizlik görevini ifa eden Abdülkadir Saynaç, 1967 senesinde vefat etti. Edirnekapı Mezarlığı'nda medfundur. Bakkal Ârif Efendi’den başladığı sülüs ve nesih meşkini, ölümü üzerine Reisü’l-hattatîn Kâmil Akdik’den tamamlayarak icâzet almıştır. Birkaç sene de Medresetü’l-hattatîn’e devam etmiştir. Eserleri, ölümünün ardında Hadâ’ikü’l-hutut adı ile Mustafa Necâüddîn tarafından İstanbul'da neşredilmiştir.