İstanbul’da doğdu. Babası İbrahim Ethem Efendi, annesi Hamdune Hanım’dır. Öğrenim hayatına Sirkeci’de mahalle mektebinde başladı, daha sonra Şemsülmekâtib ve Meşrik-ı Füyüzat adlı okullara devam etti. 1903 yılında Vefa İdadisi'ni, 1908’de Dârülfünun Ulûm-ı Tabiyye Şubesi'ni bitirdi. Üniversite öğrenciliği sırasında Divan-ı Hümayun Kalemi'nde memur olarak çalıştı. 1910 yılında dönemin Maarif Nazırı Emrullah Efendi’nin onayıyla pedagoji alanında bilgi ve görgü edinmek amacıyla Avrupa’ya gönderildi. Bu inceleme gezisi kapsamında Fransa, İngiltere, Almanya, Belçika ve İsviçre’de bulundu. Fransa’da eğitim ve kültür kurumlarını yakından inceledi, bu ülkedeki eğitimcilerden önemli ölçüde bilgi aldı. Döndükten sonra, Dârülmuallimin-i İptidai'de hat öğretmenliği, Şemsülmekâtib adlı özel ilkokulda ders nazırlığı yaptı. 1913'te Dârülfünun terbiye dersi müderrisliğine atandı. 1917'de Millî Talim ve Terbiye Cemiyeti’nin Genel Sekreteri oldu. 1918'de Maarif Nezareti’nde dönemin Ortaöğretim Müdürlüğüne, bu görevlendirme üzerinden çok geçmeden de Yükseköğretim Genel Müdürlüğüne atandı. Ardından aynı kurumda Teftiş Kurulu Başkanlığı'na getirildi. 1920 ile 1923 arasında dört defa Edebiyat Fakültesi dekanlığına, daha sonra da Dârülfünun Emini unvanıyla rektörlüğe atandı. 1923-1925 yılları arasında anılan görevlerinin dışında Maarif Vekâleti Müsteşarlığı, çeşitli okullarda muallimlik ve müderrislik yaptı. 1929-1930 yıllarında Gazi Muallim Mektebinin müdürlüğünü yürüttü. 1933'teki üniversite reformunda görevine son verilerek üniversiteden uzaklaştırıldı. Üniversiteden ayrıldıktan sonra Yeni Adam adlı haftalık düşünce ve sanat dergisini çıkarmaya başladı. 1942 yılında dönemin Maarif Vekili Hasan Ali Yücel değerbilirlik göstererek Baltacıoğlu’nun Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi pedagoji kürsüsünde öğretim üyeliğine dönmesini sağladı. Böylece Baltacıoğlu, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Pedagoji Kürsüsü'nün kurucusu olarak tekrar profesörlüğe döndü. 1942 ile 1950 yılları arasında Afyon ve Kırşehir milletvekilliği yaptı. 1950 yılında emekliye ayrıldı, fakat Yeni Adam’ı yayınlamaya, kitap ve makale yazmaya, dersler ve konferanslar vermeye devam etti. 1978 yılında Ankara’da vefat etti.

Arka kısmında "Bağdat Kolordu Komutanı Esat Paşa" notu yer almaktadır.

Fotoğrafın arka yüzünde yer alan not, "Muhterem kardeşim, izzetli Esad Beyefendi´ye yadigârımdır. Bağdat, 26 Şubat 1315" şeklindedir.

Fotoğraflardan birinin arka yüzüne İhap Hulusi tarafından "Deutschland / Almanya 1956" notu düşülmüştür.

Fotoğraf üzerinde, "Halep - 25 Temmuz 1333" notu yer almaktadır.

Fotoğrafın arka yüzüne eski harflerle "21 Zilkade 1308" tarihi not düşülmüştür.

Türk tiyatrosuna çok büyük emeği geçen meşhur devlet adamımız Ahmed Vefik Paşa´nın, Sultan Abdülaziz döneminde aldırdığı bu stüdyo fotoğrafı son derece nadirdir. *Kartın orta noktasında fotoğraf yüzeyinde çatlaklar oluşmasına sebebiyet veren bir kırılma mevcuttur.

Askerleri selamlarken görülen Selahattin Adil Paşa´nın arkasında görülen kişinin, İstanbul Komutanlığı Kurmay Başkanı ve İstihbarat Şube Müdürü Baki Vandemir Paşa olduğu düşünülmektedir. *Fotoğrafın çeşitli noktalarında çatlaklar mevcuttur.

Necmettin Özçelik koleksiyonundan...

Türkiye´de "İzzet Kaya / Kanzler" ismini kullanan Jules Kanzler, Beyaz Rus kökenli olup Odessa Güzel Sanatlar Akedemisi´nde eğitim görmüş, 1917 Bolşevik Devrimi sonrasında Türkiye´ye gelerek Cadde-i Kebir´de bir stüdyo açmış ve burada fotoğrafçılık yapmıştır.

Tahir Olgun'un babası Hacı Mustafa Saffet Bey İstanbulludur. Annesi Emine Emsal Hanım Kafkasyalıdır. Asıl adı Mehmed Tahir'dir. Divançe-i Tahir, Amuzgâr-i Farisi, Dest-aviz-i Fârsî-Hanan isimli kitapları ve ilk şiirlerinde Mehmed Tâhir ismini kullanmış, daha sonra Mevlevî tarikatına intisâb etmesi ile birlikte yazı ve şiirlerinde "Tâhirü'l-Mevlevî" ismini kullanmaya başlamış ve bundan sonra bu şekilde anılmıştır. İlköğrenimini Hekimbaşı Ömer Efendi Mekteb-i ibtidâîsi’nde yapar. Gülhâne Askerî Rüştiyesi ve Menşe-i Küttâb-ı Askerîye'de okur. 1892 yılının Haziran ayında on beş yaşında iken Bâb-ı Seraskerî Piyâde Dâiresi’ne tâyin edilir. Fâtih Camii baş imamı Filibeli Mehmed Râsim Efendi ve Galata Mevlevîhânesi Şeyhi Mehmed Es'ad Dede'nin derslerine devam eder ve Es’ad Dede'den Mesnevî icâzetnâmesi alır. Mevlânâ'ya ve Mevlevîliğe alâka duyması sonucunda Şeyh Mehmed Celâleddin Efendi'den sikke giyer ve 1894 tarihinde Mevlevî tarikatı sâlikleri arasında yerini alır. Dört yıl Nâzime Sultan’ın yalısında vekilharçlık vazifesinde bulunur. Mizacına uygun görmediği için buradan da ayrılır. 1 Şubat 1904’te Orman ve Maâdin Nezareti'nde açılan bir imtihanı kazanarak defter-i kebîr kalemine kâtip tayin edilir. Yine aynı yıl Burhân-ı Terakkî ve Rehnümâ-yı Füyûzât adlı özel okullarda Farsça ve İslâm tarihi dersleri vermeye başladı. Meşrutiyetin ilânından sonra Rehber-i Vatan gazetesinin kurucuları arasında yer aldı. Nekregû dergisinde “Tâhir Safvet” imzasıyla mizahî yazılar yazar. Derginin kapanmasından sonra çıkan Nekregû ile Pişekâr’da yazmaya devam etti. Bir ara İttihat ve Terakki’ye girmişse de, daha sonra istifa etti. Beyânü’l-Hak, Sırât-ı Müstakîm ve Sebîlü’r-Reşâd’ta sürekli yazar. 14 Aralık 1909’da Dârü’ş-Şafakati’l–İslâmiyye’nin edebiyat ve kompozisyon öğretmenliğine tayin edilir. Burada 35 yıl öğretmenlik yapar. 1920’de Mahfil dergisini çıkarır. 20 Ağustos 1923-7 Aralık 1025 tarihleri arasında Fatih Camii’nde mesnevî dersleri verir. 1924’te İmam Hatip Mektebi’ne öğretmen olur. 1929’da Maltepe Askerî Lisesi edebiyat öğretmenliğine ve bu vazifede gösterdiği liyâkat dolayısıyla bir sene sonra, Ağustos 1931’de terfien Kuleli Askerî Lisesine naklolunur ve 10 yıl kadar orada görev yapar. Son memuriyeti Milli Eğitim Bakanlığı Kütüphaneler Müdürlüğü Tasnif-i Kütüb Komisyonu azalığıdır. Burada, yazma dîvânları toplayan bir katalog hazırlamıştır. Beşiktaş’taki Mûsikî Mektebi’nde Türkçe derslerine girer. 1948’den sonra İslam Yolu adlı bir dergi çıkarır. 1951 yılında İstanbul’da vefat etti.

Fotoğraf mizanpaj için kırılmış ve kalemle çizilmiş haliyle.