Nazım Hikmet´in Latin harfleriyle yayımlanan ikinci kitabı olan bu eserini, yaşadığı devirde "üstat" olarak kabul edilen kişilere itibar etmemesine karşın; eserlerinde hurafelere, yobazlara, sonradan görmelere, paşazadelere ve mütegallibeye karşı bir tutum alan ve halk için sade bir dille yazan Hüseyin Rahmi´ye "Büyük Üstat" olarak imzalaması manidardır. İthaf ve imzasını, "Sanat, Manat, Eser, Meser, Filan, Falan..." dizeleriyle biten eserinin son sayfasına koyan şair, muhtemelen, çağdaşlarının aksine, süslü ve sanatlı söyleyişten pek hazzetmeyen Hüseyin Rahmi´ye bir gönderme yapmak istemiş olmalıdır. Müzayedemizde sunduğumuz eser, Hüseyin Rahmi Gürpınar´ın yakın akrabalarının kütüphanesinden çıkmıştır.