Türklerin İslam dinini kabulü ile en çok sözlüğü hazırlanan diller Arapçe ve Farsça olmuştur. Tanzimat`ın ilanı ile yönünü batıya çeviren Osmanlı Devleti`nde bu dillerin etkisi azalmaya başlamış ve zamanla bu dillerin yerini batı dilleri almaya başlamıştır. Buna müteakip sözlükçülüğü ile ün salmış Şemsettin Sami`nin kaleme aldığı Kamus-i Fransevi adlı eseri 4 kez basılmıştır. Mihran Matbaası`nda 1318 senesinde yayınlanan bu nüshası 3. baskısıdır.

Mehmed Bahaeddin Toven`in, dilimize batı dillerinden yeni giren kelimelere kayıtsız kalmayarak, basıldığı dönemde Türkçe`nin kelime hazinesine vakıf Osmanlıca eseri.

Şemsettin Sami tarafından kaleme alınan ve döneminin muhteva bakımından en zengin ilk Türkçe sözlüğüdür. Dönem cildinde.

Müze-i Hümayun`da bulunan eserlerin peyderpey katolog halinde teşhir edilmesini amaçlayan kataloglardan üç adeti; Asar-ı Heykeltıraş Kataloğu, Asar-ı Mısriyye Kataloğu, Luhud ve Makabir-i Atika Kataloğu.

Cildi yorgun haliyle.

Genellikle Felsefe-i Ûlâ olarak tanınan eserin alt başlığı İsbât-ı Vâcib ve Ruh Nazariyeleri’dir. Bir girişle iki ana bölüm ve bir sonuçtan oluşan eser, Türk ve Batılı yazarlar arasında dinî düşünce aleyhine gelişen materyalist ve pozitivist akımlara karşı özellikle İslâmcı kesim tarafından müdafaa ve ispat türünde pek çok eserin yazıldığı bir dönemde kaleme alınmıştır. M. Şemsettin Günaltay kitabın önsözünde, felsefe ve metafiziğin çok önemli, ancak son derece muğlak iki meselesi olan isbât-ı vâcib delilleriyle ruh hakkındaki teorileri kolay anlaşılabilecek bir dille anlatacağını belirtmekte ve amacının, bu meselelerde yanılmaya ve yanıltılmaya çok müsait ve henüz ilimle faraziyeyi farkedemeyecek durumda bulunan genç nesli uyarmak olduğunu ifade etmektedir. Eserin giriş bölümünde önce bilgi bahsi özetlenmiş, ardından ilim ve felsefe arasındaki ilişki ve farklarla bunların alan ve metotları hakkında bilgi verilmiş, bu arada İslâm açısından bir ilim-din çatışmasından söz edilemeyeceği vurgulanmıştır. Müellif bundan sonra, isbât-ı vâcib konusuna hazırlık niteliğinde olmak üzere, müsbet ilimde kaydedilen gelişmelerin materyalist ve inkârcı zihniyetin madde, kuvvet ve enerji gibi temel konulardaki düşüncelerini geçersiz kıldığını çeşitli örneklerle ortaya koymaya çalışmaktadır.

Mehmed Çelebi, devlet kademesindeki görevlerinden ziyade yazmış olduğu muhtasar umumi tarihiyle bilinir. Asıl adı Siyer-i Enbiyâ-i İzâm ve Ahvâl-i Hulefâ-i Kirâm ve Menâkıb-ı Âl-i Osmân olan eser Târîh-i Nişancı Mehmed Paşa veya kısaca Târîh-i Nişancı (Nişancı Tarihi) ismiyle tanınır. Dört bölümden oluşan eserin ilk bölümü Hz. Âdem’den Hz. Muhammed’e kadar gelen bir peygamberler tarihidir.

Sırt, sayfalardan büyük oranda ayrılmıştır.

Kitabın 2064. sayfasından sonrası Harf Devrimi nedeniyle Latin alfabesi ile devam etmiştir. Kitabın sonunda Osmanlıca, "İKLİM ve EŞKAL-İ ESASİYYESİ" adında bir kitapçık bulunmaktadır.