Üç çerçeve içinde Hattat Bedevî´nin, Kral Suud Külliyesi "Haliyyetü´l-Melik Suud el-İctimâiyye" için sülüs, nesih, talik ve divani yazılarla yazdığı levha yazıları bulunmaktadır.

Bir çerçevede; talik yazı ile "el-mülkü lillah" (Mülk Allah´ındır) ve sülüs yazı ile Hadid Suresi 11. ayetin "Kim Allah rızası için karz-ı hasende bulunursa" manasındaki baş kısmı yazılıdır.

Hattat Bedevî; Suriye´de hat sanatının geleneksel usullerle günümüze aktarılmasına vesile olmuş, 1967 senesinde vefat etmiştir. Meşhur mushaf hattatı Osman Taha´nın hocasıdır. IRCICA, geleneksel olarak düzenlediği hat yarışmalarından 2010 yılında yaptığı yarışmayı Bedevî adına yapmıştır.

Mevlana Celâleddin Rûmî´ye izafe edilen meşhur söz yazılıdır.

Farsça okunuşu:

"Bâzâ bâzâ her ânçi hesti bâzâ /

Ger kâfir u gebr u put-perestî bâzâ /

În dergeh-i mâ dergeh-i nevmîdî nîst /

Sad bâr eger tevbe şikestî bâzâ"

Manası:

Geri gel, geri gel, her ne isen yine gel.

Kafir olduysan, ateşe, puta taptıysan da dön, bize gel;

Bizim dergahımız ümitsizlik dergahı değildir;

Yüz kere tövbeni bozmuş olsan yine gel.

Ashab-ı Kehf´i anlatan şiirin metni:

Sırr-ı aşkı duydu Yemlîha olub lâl ü hamûş

Mekselînâ oldu hem-râz-ı mezâyâ-yı sürûş

Bâde-i tevhîdi Mislînâ´ya işrâb ettiler

Bî-tevakkuf içdi Mernûş u Debernûş Şâzenûş

Cür´a kalmışdı meğer câm-ı Kefeştetayyuş´dan

Kâse-lîs-i bezm olub Kıtmîr dahi kalmadı boş

Manası:

Yemlîha aşk sırrını duydu dilsiz ve uyur oldu.

Mekselînâ da onun güzel hasletlere sahip sırdaşı oldu.

Tevhid şarabını Mislînâ´ya içirdiler.

Mernûş, Debernûş ve Şâzenûş da hiç beklemeden içtiler.

Kefeştatayyuş´un kadehinden geriye bir yudum kalmış olacak ki,

Kıtmîr de o çanağı yaladı, o da boş kalmadı.

Hattat: Hafız Hasan Tahsin Efendi (ö.1914). Hocaları; Kazasker Mustafa İzzet Efendi ve Reisülhattâtîn Muhsinzade Abdullah Efendi´dir. Talebeleri arasında, Hamid Aytaç´ın yazıhanesini devraldığı Arif Hikmet Bey, oğlu Abdullah Nizameddin Bey gibi kişiler vardır.

Laz Ömer Vasfi Efendi, aslen Trabzonlu olup memleketine nisbetle Türk hattatları arasında “Lâz Ömer Vasfî” nâmı ile anılmıştır. İlk eğitimini Trabzon’da tamamladıktan sonra İstanbul’a gitmiş, bu esnâda hüsn-i hatta hevesle evvelâ Hâfız Yusuf’tan aklâm-ı sitte dersleri almıştır. Ondan icâzet aldıktan sonra da  tekemmül için Hüseyin Hablî şâkirdânından Yamakzâde Sâlih Efendi’ye devam etmiştir.

İki değerli hattatın elinde yetişip fevkalade kabiliyeti ile hocasının takdirini kazanmakla kendisine yamak olup Hâfız Yusuf’un H. 1201/M. 1787 senesindeki vefâtından sonra Enderûn-ı Hümâyûn’un yazı hocalığına tayin edilmiştir. Nice zaman gılmana meşk verip yüzlerce hattat yetiştirdikten sonra H. 15 Şa’bân 1240/M. 4 Nisan 1824 tarihinde vefât etmiştir.

İbrahim Namık Efendi, hüsn-i hattı evvela Hüseyin Hablî’den ve daha sonra da Yedikuleli Seyyid Abdullah Efendi’den meşkederek icâzet almıştır. Eğitimini tamamladıktan sonra küttâbdan olarak ricâl ve vüzerâya senelerce hizmet etmiştir. Nakşibendî Târikatı’na mensup derviş-meşreb bir zât olan İbrahim Nâmık Efendi, H. 1180/M. 1766 yılında vefât ederek, Şehzâdebaşı’nda muhiblerinden Hattat Şehzâdeli İbrahim Efendi’nin yanına defnedilmiştir.

Mevlânâ'nın meşhur kitabı Mesnevi'nin başladığı cümle yazılıdır. 

Okunuşu: Bişnev in ney

Manası: Dinle neyden 

Beyitin tamamı: 

بشنو این نی چون شکایت می‌کند / از جدایی‌ها حکایت می‌کند

Bişnev in ney çün şikayet mî koned / Ez cüdâyîhâ hikâyet mî koned. 

"Şu neyin nasıl şikâyet etmekte olduğunu dinle. Onun feryadı ayrılıkların destanı, hikâyesidir"

Okunuşu: "Ve hüve alâ külli şey'in kadîr" 

Manası: O (Allah) her şeye gücü yetendir. 

Okunuşu: " İnnallahe cemîlun yuhibbu'l-cemâle."

Manası: Allah güzeldir, güzeli sever. 

Hattatın ketebe kaydında yazdığı bilgiye göre, bu mushaf kendisinin yazdığı beşinci mushaftır. Ketebe kaydı şu şekildedir:

"Elhamdülillah ki itmamın müyesser eyledi Allah. İlâhî kusurumuz bî-hadd, afv senden Ganiyy Allah. Bu hakîr Hüseyin Vehbî´ye ve taallümü olan şahsa. Yarın yevm-i nedamette şefaat ya Rasulallah. Hem beşinci mushafı tamam ettik. Ey puser (ey oğul) ömrümüz bâkî değildir. Hattımız kalsın bari eser. Sene 1241"

Eser; serlevhalı, tüm sayfaları tahrirli altın cetvelli ve altın duraklı, sure başları altın levhalı, ketebe sayfası tezyinatlı ve deri dönem cildi içindedir.

Esein Hattatı, literatürde bilinen ve Ali Vasfi Efendi'nin talebesi Hafız Hüseyin Vehbi Efendi olduğu tahmin edilmektedir. Hayatı şu şekildedir: Galata Sarayı’nın Seferli Hanesi gılmanından olan Hafız Hüseyin Vehbî Efendi’nin, mektebin hüsn-i hat muallimlerinden olan Ali Vasfi Efendi’den mücaz olduğu anlaşılmaktadır. İstanbul Üniversitesi Kütüphânesi’nde bulunan “Saray-ı Galata Hâne-i Seferli hastekân” ketebeli H. 1235/M. 1819-1820 tarihli 16 kıt’adan mürekkeb ve müzehheb sülüs ve nesih meşk murakka‘ı, mahir hattatlardan olduğunu göstermektedir. Vefat tarihi ve medfeni hakkında bir bilgiye ulaşılamamıştır.   

Temellük (sahiplik) kaydı:"Abdurrahman Paşa oğlu Hacı Mustafa Paşa oğlu Ebubekir beyefendi sene 1235"

Eseri yazan hattat, sipariş üzere bu paşazade için yazmış, kitap temellük kaydı yazıldıktan sonra özenli bir şekilde tezhiplenmiştir. Temellük sayfasının tezyinat düzeni ile kitabın asıl sayfalarındaki tezyinat düzeninin aynı oluşundan anlaşılmaktadır. Eserin cilt tezyinatı ve iç tezyinatı çok güzeldir. Oldukça tezyinatlı bir serlevha sayfası mevcuttur, tüm sayfaları dört sıra altın cetvelli ve altın duraklıdır. Ketebe sayfası tezyinatlı ve temellük kaydı sayfası beynessütur (satır arası) tezhiplidir.

Kağıt ve tezyinat Fatih dönemidir. (15. yy)

Hâce Abdullah el-Ensârî el-HerevÎ'ye ait "Münâcât" adlı bu eser, bu alimin dua mecmuasıdır. Son derece samimi bir coşkunun ve dinî heyecanın tezahürleri olan bu metinler daha sonra gelişen tasavvuf edebiyatı için örnek teşkil etmiş; Attâr, Mevlânâ Celâleddin-i Rûmî ve Molla Câmî gibi sûfîler bu münâcâtlardan etkilenmiştir. Münâcâtların ihtiva ettiği fikirlerle Harakānî gibi sufilerin görüşleri arasında da büyük benzerlikler vardır. Herevî’nin münâcâtları Türk şairleri üzerinde de etkili olmuştur. 

Eserin tuğrası orjinal altın II. Mahmud dönem tuğrasıdır. 

Hz. Ömer, Kudüs´ü fethettiği zaman burada yaşayan Yahudi ve Hristiyanlar´a bu emannameyi vermiştir. Onların canlarına zarar vermeyeceğini ve Kudüs´te barış içinde yaşanılacağını ifade etmiştir. Bu emanname hicri 15 (miladi 637) senesinde verilmiş olup metnin en sonunda 15 tarihi bulunmaktadır. Bu lotta gördüğünüz eser, emannamenin Sultan II. Mahmud döneminde metnin aslından kopya edilerek yazılmış bir suretidir. Eserin üst kısmında, aslına muvafık olduğuna dair, Şerifefendizade es-Seyyid Ahmed Efendi tarafından yazılmış "Tabeka aslehu" (aslına muvafıktır) yazısı bulunmaktadır.

 Şeyhülislâm Yenişehirli Abdullah Efendi’nin (ö. 1156/1743) fetvalarını toplayan eser.