Osmanlı alimi İbrahim b. Muhammed Halebî tarafından kaleme alınan ve taharet ve namaz konularını Hanefi fıkhına göre ayrıntılı biçimde ele alan eserin Babadağî tarafından yapılan tercümesidir.
"Cihâd-ı ekber hakkındaki tetebbuâtı [araştırmaları] ve sadr-ı İslâm'daki bazı mücahidîn-i İslâmiyyenin izhar ettikleri me'ser-i hamâseti şâmildir" *Şirvan doğumlu Mehmed Halis Efendi, 1878 yılında Dârüşşafaka’da Arapça, akaid ve fıkıh muallimliği yapmış ve bu mektebin ilk hocaları ve kurucuları arasında yer almıştır.
Kitabın ilk sayfasında "Asteğmenlikten teğmenliğe yükselince maaş farkından aldım. Kitaplığımda o günlerin anısı olsun diye. 5-V-1970 Babaeski" notu mevcuttur.
Adudiddin el-İci'ye ait olan Risale-i Vaz'iyye, Arapça vaz ilmine (lafız-anlam ilişkisi) dair bir eserdir. Bu eser üzerine Osmanlı ülkesinde büyük bir şöhret kazanmış olan Türk astronom ve matematikçi Ali Kuşçu tarafından bir şerh yazılmış, Seyyid Hafız ise bu şerh için haşiye kaleme almıştır.
Vahdet-i vücud konusundaki düşünceleriyle tanınan İranlı mutasavvıf Aziz Nesefi, müridlerinin kendisinden kâinat, insan vs. hakkında bir kitap yazmasını istemeleri üzerine bir kitap kaleme almış, ancak uzun görüldüğü için özetleyerek Zübdetü'l-Hakaik adlı bu eserini yazmıştır.