"Kardeşim Şerif Hulusi'ye içtenlikle 1968". Yeni cildinde. Şerif Hulusi Kurbanoğlu (d. 1910 / ö. 4 Nisan 1971) İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nde okurken Sabahattin Ali ve Pertev Naili Boratav'la yakın bir dostluk kurdu. Marko Paşa dergisini çıkaranlar arasında yer aldı. 1937'de Son Posta, 1938-1940 yılları arasında Cumhuriyet gazetelerinde çeviri ve telif öyküleri yayımlandı. Bunun dışında kitap eleştirileri, resim sanatı ve ressamlarla ilgili makaleleri gazete ve dergilerde yer aldı. 1939'da gittiği Almanya'dan Cumhuriyet gazetesine sanat haberleri yazdı. Çeşitli yazılarını Ağaç, Kültür Haftası, Aydabir, İnsan, Yeditepe, Dost, Eylem, Yeni Türk, Gündüz, Projektör, İnsan gibi dergilerde yayımladı. Engels, Lenin, Plehanov gibi sosyalist fikir insanlarından; Balzac, Flaubert ve Cengiz Aytmatov gibi büyük yazarlardan çeviriler yapan Şerif Hulusi, Nâzım Hikmet’ten derleme kitaplar da hazırlayıp yayımladı.
İthaf "Sevgili Turgay Gönenç'e selam ve özlem. 982" şeklindedir. Sabahattin Kudret Aksal [1920-1993] yazar ve şair. İstanbul Üniversitesi Felsefe Bölümü'nü bitirmiştir. İlk şiiri 1961'de Varlık dergisinde yayınlanmıştır. İlk dönemlerinde Garip akımı etkisinde şiirler yazarken daha sonra şiirlerinde İkinci Yeni tesiri görülmüştür.
1940'lı yılların toplumcu şairlerinden olan Suat Taşer ve Fethi Giray'ın birlikte yayınladıkları şiir kitabı olan "1943", içerdiği toplumcu şiirler yüzünden birtakım soruşturmalar geçirmiştir. Suat Taşer, İstanbul’da doğdu. İlköğretimini Kızılırmak İlkokulu'nda tamamladıktan sonra Avanos’un bir köyünde yaşamaya başlayan şair burada yoksulluk ve köy hayatıyla tanıştı. 1940’ta konservatuar sınavına giren sanatçı, ses tonu ve Raskolnikov rolüyle tüm jüriyi etkiledi. Beş yıl süren bu eğitim onun tüm sanat yaşamının temellerini attı. Konservatuardaki eğitimin yetersizliğinden dolayı tiyatro araştırmacılığına yönelen Taşer, 1942’de spikerlik sınavını kazanıp beş sene bu mesleği sürdürmüştür. Öğrenimini tamamladıktan sonra Devlet Tiyatrosu'na girerek oyunculuk ve yönetmenlik yaptı. Çeşitli dergilerde tiyatro ile ilgili çok sayıda yazı yazdığı yoğun bir dönemden sonra 1971 yılında emekli olup İzmir’e yerleşti. Radyo ve tiyatro aşkını İzmir’e taşıyarak burada da yoğun faaliyetler içine girdi. Suat Taşer, 16 Kasım 1982’de astım rahatsızlığı sebebiyle vefat etti.
Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi, Saba'nın yayımlanan ilk hikayesinin adıdır. 1944 yılından sonra yazdığı dokuz hikayeyi, bu ilk hikayenin adıyla kitap haline getirmiştir.
Saatleri Ayarlama Enstitüsü, Ahmet Hamdi Tanpınar'ın romanlarından biridir. 1961 yılında yayımlanmıştır. Roman, Türk insanının Doğu ile Batı arasında bocalamasını irdeler. Ahmet Hamdi Tanpınar, İstanbul'un Şehzadebaşı semtinde doğdu. Babası devletin çeşitli livâ ve vilâyetlerinde kadılık yapan, Antalya kadısı iken emekli olan ve 1935'de İstanbul'da ölen Hüseyin Fikri Efendi'dir. Aile, aslen Batumlu olup "Mızrakçıoğulları" veya "Müftizâdeler" diye bilinmektedir. Annesi Nesime Bahriye Hanım ise, Trabzonlu "Kansızzâdeler'den, deniz yüzbaşısı Ahmet Bey'in kızıdır. Ahmet Hamdi Tanpınar eserleriyle olduğu kadar şahsiyeti ve hayat tarzı ve bütün bunların arkaplanında sahip olduğu kültürün derinliği ile de, yakın devir edebiyatımızın önemli şahsiyetleri arasında hususi bir yer alır. Ondaki hülya ve kültür birikimini yakın dostlarının anekdotlarından çıkarabiliyoruz. Edebiyatın hemen her alanında eser vermiş olmakla beraber daha çok şair tarafıyla tanınan Tanpınar, mektup ve hatıralarında kendisini değerlendirmesi de poetik bir karakter taşır. 23 Ocak 1962 günü geçirdiği kalb krizi ile Haseki Hastahanesi'ne kaldırıldı. Ertesi sabah, ikinci bir krizle hayata veda etti.
İthaf "Vahdet Gültekin'e dostça İstanbul 10/6/59 Burhan Arpat" şeklindedir. Burhan Arpad, Rehber-i Tahsil Numune Mektebi ve Orta Ticaret Mektebi’nden sonra babasının erken ölümü üzerine genç yaşta hayata atıldı. 1936’ya kadar Tekel Cibali Fabrikası’nın muhasebesinde görev aldı. Gazetecilik mesleğine ilk adımı, 1936’da girdiği Vakit gazetesinde attı. Daha sonra sırasıyla Uyanış ve Kurun dergilerinde, İleri, İstiklâl, Tan, Memleket, Hürriyet, Vatan ve Cumhuriyet gazetelerinde muhabir, istihbarat şefi ve köşe yazarı olarak çalıştı. Cumhuriyet gazetesindeki “Hesaplaşma” köşesinde (1979-1991), birer öykü gibi okunan yazılarıyla, İstanbul’un farklı sorunlarına eğildi. Öykülerini, Türk tiyatro hayatını yansıtan röportaj türü yazılarını ve gezi izlenimlerini on kitapta topladı. Özellikle öykülerinde toplumcu ve gerçekçi akımdan hiç sapmayan Arpad’ın, Alnımdaki Bıçak Yarası (1968) romanı ve Hesaplaşma (1976) anılar kitabı yayınlandı. Sık gittiği değişik Avrupa ülkelerinden izlenimlerini topladığı Gezi Günlüğü kitabıyla Türk Dil Kurumu ödülünü (1963) kazandı. 1961 ve 1964 yıllarında Berlin Film Festivali’nde jüri üyeliği de yapan Arpad, yaşamının tümünü İstanbul’da geçirdi ve bu kentin toplumsal değişimini ve yozlaşmasını yaşadı.
İthaf "Bir Gemide'n Sn. Yahya Özgenç'e selam, dostluk 7.II.87" şeklindedir. Ferit Edgü, 1936'da İstanbul'da doğdu. İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü'nde başladığı öğrenimini Paris'te sürdürdü. 1976-1990 yılları arasında, kurucusu olduğu Ada Yayınları'nda, çağdaş Türk ve dünya yazarlarının, şairlerinin yapıtlarını yayınladı. Edebiyatın çeşitli alanlarında ürünler verdi. Bir Gemide adlı kitabıyla 1979 Sait Faik Armağanı, Ders Notları ile 1979 Türk Dil Kurumu Ödülü, Eylülün Gölgesinde Bir Yazdı ile 1988 Sedat Simavi Edebiyat Ödülü'nü aldı. Hakkâri'de Bir Mevsim romanından uyarlanan ve Erden Kıral'ın yönettiği film, Berlin 33. Film Festivali'nde, aralarında Gümüş Ayı'nın da olduğu 5 ödül kazandı. Romanları, öyküleri, denemeleri Japonca ve Çince dahil birçok dile çevrildi.
Mahur Beste, tefrika edildiği biçimde yayımlanmış, aslında tamamlanmamış bir romandır. Bu roman, kökleri Osmanlı modernleşmesi içinde yer alan bir ailenin tarihini, uç bireylerin tasvirleri eşliğinde anlatmaktadır.