Sırtı ayrıktır. Birkaç sayfasında bir sıvıdan kaynaklı epey büyük bir leke yoktur.
Osmanlı alimlerinden Kadızâde Ahmed Şemseddin´in kaleme aldığı Ferâidü´l-Fevâid, iman esaslarına dair bir kitap olup, ayrıntılı ve sade bir üslupla yazılmıştır. Osmanlı döneminde daha çok halka yönelik hazırlanan akaid eserleri arasında en hacimlilerinden biridir.
Karton bir kapakla kaplanarak bir araya getirilen 12 adet fasikül: 1, Eski Düğünler, 2. Habibe'nin Sırrı, 3. Eski İlaçlar, 4. Habibe Molla'ya göre Spor, 5. Yeni Düğünler, 6. Diş Kirası, 7. Habibe Baloda, 8. Yemeklere Dair, 9. Piyanko Cilveleri, 10. Moda Belası, 11. Barda Bir Baskın, 12. Avrupa Seyahatı.
17. yüzyılda Celvetî şeyhi olan ve aynı zamanda dönemin önemli edipleri arasında da yer alan Karakaşzade Ömer bin Mehmed'in, Anadolu'da o dönemde yaygın olan dini-tasavvufi zümrelerin yozlaşmasını ve bozulmasını konu alan manzum-mensur eseridir.
Arapça-Farsça-Türkçe olarak üç dilde hazırlanmış dini nasihatler içeren gazellerle dolu eserdir.
Muhtemelen Üsküdar Matbaası Beyazıt´a taşındıktan sonra basılan eserlerdendir.
Kitap içinde çok sayıda fotoğraf ve şekil yer almaktadır. Sırtı altın yaldız dekor ve başlıklı, tümüyle deri dönem cildinde. *1222. sayfada yer alan el röntgeni görselinin yanına tükenmez kalemle sinkaflı bir küfür yazılmıştır.
Yusus Ziya Mardan tarafından çıkarılan dergide, Türkiye Cumhuriyeti´nin ekonomik, sosyal, politik ve siyasi olayları konu alınmıştır. Dergi, modern Türkiye´yi dünyaya tanıtmak maksadı ile çıkarıldığından Fransızca olarak kaleme alınmıştır.