Okunuşu: "Allahü veliyyüt-tevfîk ve hüve ni´me´r-refîk."

Anlamı: "Başarı ancak Allah´tandır. O en iyi dost ve en iyi yardımcıdır."

Eser dönemine ait altın tezhiple süslenmiştir.

Seyyid Mehmed Bâhir Efendi, 1790 yılında İstanbul’da doğmuştur. Kazasker Yağlıkçızade Abdülkadir Bey´den talik hattı meşk etmiş, bu yazıdaki ustalığı sayesinde Enderun-ı Hümayun´da talik hocalığıyla görevlendirilmiştir. Vefatına kadar bu görevini sürdürmüştür. Döneminin en büyük hattatlarından sayılacak derecede güçlü bir sanatkâr olduğu, pazartesi günleri Enderun-ı Hümayun’da, perşembe günleri ise Molla Gürani civarında, Molla Şeref Mahallesi’ndeki evinde öğrencilere talik yazısı öğrettiği bilinmektedir. Bu şekilde hizmet verirken 1865 senesinde vefat etmiş ve Eyüp’te Kaşgarî Dergahı’nın önüne defnedilmiştir. Cumhuriyet döneminde vefat eden okçu hattatlardan Mehmed Bahir Özok’un dedesidir.

stanbul'da doğan Mehmed Tevfik Efendi, Sultan Ahmed Camii'nin baş imamı Hafız Hüseyin Efendi'den ve Kazasker Tikveşli Yusuf Ziyaeddin Efendi'den ilim icazeti almıştır. Babasının vefatının ardından Sultan Ahmed Camii hatipliği vazifesine getirilen Tevfik Efendi, 1898'de Huzur derslerine muhtap tayin edilmiştir. Sultan Ahmed Camii hatipliğinin yanında Aksaray Valide Sultan Camii'nde ser-müezzinlik yapmıştır. Kazasker Mustafa İzzet Efendi'nin talebesi Nakibü'l Eşraf Mehmed Hilmi Efendi'den sülüs ve nesih yazıları meşk ederek icazet almıştır. 1914 senesinde vefat etmiştir

Nakşibendi şeyhlerinden Mehmed Efendi'nin oğlu olan Mahmud Celaleddin Efendi, Dağıstan'da doğmuştur. Babasıyla birlikte İstanbul'a göç eden Mahmud Celaleddin Efendi, Ak Molla Ömer Efendi'den ve Şeyh Abdüllatif Efendi'den hat dersleri almıştır. Dervişane bir yaşamı olan Mahmud Celaleddin ömrü boyunca herhangi bir memuriyette bulunmamıştır. 1830 senesinde vefat eden hattatın kabri İstanbul Eyüp'teki Murad Buhari Tekkesi haziresindedir.

Divan şairi Şeyhülislam Yahya'ya ait beyitler:

"Dil sâftır kederden ammâ güler yüz ister / Hûb olmayana neyler âyîne-i mücellâ

Meyhâne-i mahabbet mestânelerle toldu / Peymâneler pür oldu ârif oturma tenhâ"...