Hattat Arif Hikmet Bey; Hâfız Hamza Efendi’nin oğlu olarak 1886 senesinde Ustrumca’da dünyaya geldi. Daha sonra ailesi ile birlikte İstanbul’a göçerek Üsküdar’a yerleşti. Bir müddet Enderûn Mektebi’ne ve daha sonra Davûd Paşa İdâdîsi’ne devam ettiyse de, hüsn-i hatta olan merakı nedeniyle bırakarak, yazı çalışmalarına ağırlık verdi. İzzet Efendi’den rık‘a ve Bakkal Ârif Efendi’den sülüs ve nesih meşkederek her ikisinden de icâzet aldı. Ayrıca Sâmî Efendi’den ta’lik, Hasan Tahsîn Efendi’den dîvânî, Ebû’z-ziyâ Tevfîk Efendi’den de kûfî yazının inceliklerini öğrendi. Ancak kendi ifâdesine göre tüm icâzetleri bir yangında hânesi ile birlikte yandı. H. 1326/M. 1908'de Matbaa-i Âmire hattatlığına ta’yin edildi. Birkaç yıl hizmetten sonra istifa ederek, Galata Köprüsü’nde denetim memurluğu yaptı. Daha sonra Hattat Hâlid Bey ile müştereken Bâb-ı Âlî’nin karşısında bir yazıhâne açarak, ilan, kartvizit, mühür ve sâire imâli ile meşgul olmağa başladı. Bu esnâda Tuhfe-i Hutut adlı bir hat risâlesi neşrettiği gibi, Dârü’l-hilâfeti’l-âliyye Medresesi’nin hüsn-i hat muallimliğini yaptı. Evkaf Nâzırı Hayrî Efendi’nin himâyesi ile açılan Medresetü’l-hattâtîn’in ilk müdürü olduysa da, bir hayli geçimsiz olduğu için bir müddet sonra azledildi. Bunun üzerine Sirkeci’de, Ankara Caddesi üzerinde “Yazı Yurdu” nâmıyla bir yazıhâne açtı. Ayrıca üyesi olduğu İttihâd ve Terâkkî Cemiyeti tarafından Nişantaşı, Cihângir, Beşiktaş ve Fâtih’te açılan vakıf mekteplerinde hüsn-i hat muallimi olarak görev aldı. 29 Eylül 1916 tarihinde Yüksek Ticâret Mektebi’nin hüsn-i hat muallimliğine ta’yin edildiyse de, H. 8 Safer 1337/M. 13 Kasım 1918 tarihinde bir müddetten beri muzdarip olduğu veremden vefât etti. Koca Mustafa Paşa Cami hazîresinde medfundur.

Son devrin tanınmış ebru ve cilt sanatkârı Mustafa Düzgünman (ö. 1990), annesinin dayısı olan hattat Necmeddin Okyay´dan eski tarz cilt ve ebru öğrenerek kısa zamanda temayüz etmiştir. Hocası Necmeddin Okyay, ebru sanatında klasik anlayışa bağlı kalarak modern uygulamalara ilgi göstermeyen Düzgünman´ın, ebruculukta kendisini geçtiğini söylemiştir. Ebru sanatının yanında dinî musiki ile de meşgul olan Düzgünman, tasavvuf zevkini ise Hafız Eşref Ede´den almıştır.