Metin, talik ve rika yazıylı kırmızı ve siyah mürekkeple yazılmıştır. Eserlerin başlık ve sayıları renkli, şeffaf mürekkeple güzel sülüs hattıyla yazılmış, sayfalar arasına meşk tarzı hüsn-i hat ibareler ve istifler serpiştirilmiştir.

Çeşitli üstatlardan değişik makamlarda âyin-i şerif güfteleri içeren mecmuanın son kısmında padişahın isteğiyle bestelendiği ve ilk kez Beşiktaş Dergahı'nda okunduğu notu düşülmüştür: "Bu âyin-i şerîfi bâ irâde-i şâhâne Efendi-i mûmâileyh besteleyüb 18 M 255 tarihinde ibtidâ Beşiktâş Dergâh-ı Şerîfinde kırâat olmuşdur."

18 Muharrem 1255 (3 Nisan 1839) tarihi Sultan 2. Mahmud'un saltanatının son aylarıdır. Sözkonusu beste "Sermüezzin-i şehriyârî İsmail Dede" tarafından bestelenmiştir. Yani kendisi padişahın başmüezzinidir. Mecmuada Şeyh Nakşî Mevlevî, Sâdık Efendi, Hâfız Şeydâ Dede, Eyüplü Hüseyin Dede, Abdülbaki Dede gibi şahsiyetlerin bestelediği âyinler vardır. Ancak bestelerin çoğu sermüezzin İsmail Dede'ye aittir.