Sultan III. Ahmed’in bir ferman çıkararak “Reis-i Şairan” (Şairlerin Başı) unvanını bahşettiği Osmanzâde Ahmed Tâib (1659-60 - 1724), şöhretini hicivleri ve kasidelerine borçludur. Şairliğinin yanı sıra biyografik eserler de kaleme alan Tâib’in, meşhur vezirlerin yaşamını aktardığı “Hadîkatü’l-Vüzerâ” ve Osmanlı sultanlarının yapamından bahsettiği “Hadîkatü’l-Mülûk” adlı iki eseri mevcuttur. Müzayedemizde sunduğumuz portreler, günümüze çok sayıda yazma ve matbu nüshası ulaşan “Hadîkatü’l-Mülûk” adlı eserin 1844 tarihli bir nüshasına ait olup, sırasıyla şu padişahlara aittir: Kanuni Sultan Süleyman, II. Mustafa, III. Mustafa, II. Mahmud.